Container Baby Syndroom

In de VS worden ouders er  voor gewaarschuwd door oplettende kinderartsen, maar vooral door fysio- en andere therapeuten die sinds het advies om op de rug te slapen een sterke toename zien van kinderen met symptomen die tot de term containerbaby syndroom leidden. Het probleem doet zich hier en de ons omringende buitenlanden wel degelijk ook voor en meer en meer fysiotherapeuten publiceren hierover en bieden therapie aan.
(Titelfoto: Containers: vergaarbakken, afvalbakken, woningen.)

Container Baby Syndroom is geen nieuw verschijnsel, de term werd al in 2008 voor het eerst gebruikt, maar ik denk dat het in Nederland niet zo wordt genoemd. In Nederland is er wel een benaming als Maxi Cost Syndroom, waarmee fysiotherapeuten en ademhalingsdeskundigen wel werken. Containerbaby Syndroom gaat verder dan alleen de autostoel. Een container is in het Engels alles waarin iets kan worden bewaard. In het Nederlands is het een grote metalen bak die wordt gebruikt om goederen per boot of vliegtuig te vervoeren. Van die containers worden soms ook huizen gemaakt. Het zijn dus vergaarbakken. Ook afvalbakken of kliko’s worden containers genoemd. Dan zijn er ook nog de

voedselcontainers	naaldencontainers	babycontainers

maar met die laatste worden eerder bakjes voor het bewaren van babyvoedsel bedoeld.
Bij het containerbabysyndroom heeft men het over containers om baby’s in te bewaren. Stoeltjes dus, in allerlei vormen en met allerlei doelen. Vaak vervoer, maar ook om baby veilig weg te zetten of te laten spelen of eten in een houding waar hij eigenlijk nog niet aan toe is.

Waarschuwingen door zorgprofessionals

In de VS worden ouders er  voor gewaarschuwd door oplettende kinderartsen, maar vooral door fysio- en andere therapeuten die sinds het advies om op de rug te slapen een sterke toename zien van kinderen met symptomen die tot de term containerbabysyndroom leidden. Het probleem doet zich hier en de ons omringende buitenlanden wel degelijk ook voor en meer en meer fysiotherapeuten publiceren hierover en bieden therapie aan [doe maar eens een google search met de zoekterm baby container syndroom]. Er zijn twee belangrijke factoren die tot de opmars van dit syndroom hebben geleid. De eerste is de zeer agressieve campagnes om kinderen altijd op hun rug te slapen te leggen en de tweede de toenemende tendens om kinderen altijd ergens in te leggen of te laten zitten in plaats van ze op hun buik te laten spelen of ze te dragen. De rugslaap campagnes in het kader van de wiegendood preventie zijn zo agressief dat ouders het zelfs niet meer aandurven om hun kind maar een moment op de buik te leggen, ook niet wanneer ze wakker zijn; ze hebben het idee te worden gezien als een potentiële kindermoordenaar om het zelfs maar te overwegen hun kind wakker op de buik te leggen. Nu zou dat nog niet zo’n heel groot probleem zijn wanneer kinderen voornamelijk gedragen zouden worden, op de arm of in een draagdoek of ergonomische drager. Er is echter een trend om kinderen niet te dragen, maar in stoeltjes of allerlei andere constructies te leggen of zetten als ze niet in armen zijn om te eten of spelen in het dagelijkse kwartiertje quality-time, of als ze worden gebaad of verschoond. Dat is de tweede grote oorzaak.

Gereedschap gebruiken waarvoor het bedoeld is

Autostoeltjes zijn precies dat: stoeltjes om kinderen veilig te vervoeren in een auto of op een fiets, cq. in een fietskar. Het zijn geen stoeltjes om in te recreëren of te eten, het zijn geen goede wandelwagens en ze moeten zo spaarzaam mogelijk worden gebruikt. De houding van een kind in een dergelijk stoeltje is funest voor een onbelemmerde ademhaling en voor een normale lichamelijke ontwikkeling. Allerlei andere stoeltjes scoren op die punten niet veel beter. Ze beperken het kind in zijn bewegingen, kinderen liggen er vaak vastgebonden in (ja, een vijfpuntsgordel staat voor vastbinden, nodig tijdens vervoer, maar niet in een situatie onder ouderlijk toezicht) en ze kunnen zich niet vrij bewegen en ontwikkelen. Daarnaast worden kinderen in sommige stoeltjes gedwongen in houdingen waartoe ze nog niet toe in staat zijn. Kinderen die elke dag geruime tijd op de buik doorbrengen om te spelen en die worden gedragen in een verticale, goed gesteunde positie, ontwikkelen hun spieren maar ook hun evenwichtsgevoel en hun gevoel voor ruimtelijke oriëntatie.

 

Dat is belangrijk voor de hele lichamelijke, maar ook de intellectuele ontwikkeling. Dus slapen op de rug heeft de voorkeur (maar er zijn kinderen die zo echt geen oog dicht doen, leg die gerust in een veilige slaapomgeving op de zij of de buik), spelen op de buik, en vervoeren zoveel mogelijk dragend. Kinderen die de eerste maanden nooit op de buik hebben gelegen kunnen hiertegen protesteren. Dat komt mogelijk omdat ze hun nek- en rugspieren niet geoefend hebben en dat nu dus erg moeilijk vinden. Kinderen die vanaf het begin veel worden gedragen oefenen hun nek en rug wel.

Aanvullende informatie

”Containers” die worden genoemd in de beschrijvingen zijn autostoeltjes, wandelwagens, Bumbo zitjes, babybouncers, schommelstoeltjes, automatisch wiegende stoeltjes, voedingskussens, vibrerende stoeltjes, etc. De problemen die in de beschrijvingen van containerbaby syndroom worden genoemd zijn latere ontwikkeling van normale vaardigheden als omrollen, kruipen en lopen en mogelijk ontwikkelingsstoornissen als vervormingen van hoofd en gezicht inclusief een afgeplat hoofd, verminderde spierkracht en coördinatie, problemen met spraak, zicht, gehoor en denken (onder ander ruimtelijk inzicht en daarmee rekenen), verschijnselen passend bij ADHD, en overgewicht. Deze verstoringen kunnen direct optreden, maar ook in verdere kinderjaren opspelen.