Geplaatst op 2 Reacties

Zindelijke borsten

zindelijke borsten

De meeste borsten zijn na een bepaalde tijd wel ingesteld op vraag en aanbod en dan zijn ze meestal ook ‘’zindelijk’’, zoals sommige moeders dat noemen. Zindelijke borsten dus, die niet meer de hele tijd tussen de voedingen door druppelen.

Het toneel: Peuter van een maand of twintig had wat spannende dagen achter de rug met vaak een geruststellend slokje aan de borst. Dan gaat hij een hele ochtend met papa op stap, terwijl mama en haar borsten op een shopping uitje zijn met zussen en zo. Iedereen amuseert zich en op een gegeven moment, na ongeveer drie of vier van de in voorgaande dagen normaal geworden, maar nu gemiste voedingsmomenten, gaan de borsten mee-feesten. Het prikkelende signaal van de feestende borsten wordt door mama net op tijd opgemerkt en de kop ingedrukt. Pfiew, het shopping uitje kan verder zonder nat shirt.

Een ongewenste toeschietreflex de kop indrukken doe je zo: Zodra je de bekende prikkeling in de borsten voelt, druk je stevig met de basis van je handen, je polsen of de muis van je handen midden op de tepel in de richting van de borstkas. De tepels worden dan naar binnen geduwd, waarbij de melkkanalen min of meer worden dubbelgevouwen en geen melk meer door kunnen laten. Houd vast tot de prikkeling verdwijnt.Een andere methode is de deurbel: druk met de wijsvinger de tepel in alsof je aanbelt. Dit werkt soms beter, maar ziet er in gezelschap wat gênant uit.

De meeste borsten zijn na een bepaalde tijd wel ingesteld op vraag en aanbod en dan zijn ze meestal ook ‘’zindelijk’’, zoals sommige moeders dat noemen. Dat betekent dat ze niet meer de hele tijd tussen de voedingen door spontaan melk verliezen. Ze vullen zich meestal niet meer zo sterk tussen de voedingen door en de kraantjes kunnen dicht blijven. Sommige moeders hebben erg veel last van lekken en voelen dat ze maandenlang of zelfs meer dan een jaar, zoogkompressen moeten dragen om niet doorlopend met natte kleren te lopen. Het overkomt in feite zo veel vrouwen, dat men makkelijk zou kunnen denken dat het normaal is dat borsten lekken. En dan kan ik het nooit laten om te denken: ‘’Is dat wel zo normaal?’’ Akkoord, het komt vaak voor, dus het lijkt gewoon, maar is het ook normaal in de zin van ‘horend bij de fysiologie’? En zoals de oplettende lezer nu al wel van mij gewend is, keer ik me dan naar de rest van de zoogdierenwereld: hoe vaak komt dat eigenlijk voor bij andere zoogdieren, dat ze de dag door rondlopen met lekkende tepels? Ik kan het me van mijn honden, katten, schapen en geiten niet herinneren. Ik kan me ook geen natuurdocumentaire voor de geest halen waarin dat werd aangestipt. Ik denk eigenlijk dat het niet tot nauwelijks voorkomt na de eerste dagen van het op gang komen en afstemmen van de productie dat zoogdiermoeders een spoor van aantrekkelijk geurende melk achterlaten waar ze maar gaan.

Het lijkt dus fysiologisch, biologisch niet normaal dat borsten lekken. Zindelijke borsten lijken eerder de norm te zijn in de zoogdierenwereld. Waarom lekken bij zoveel vrouwen de borsten dan wel zo lang? Uiteraard is er naar dit verschijnsel geen onderzoek gedaan, maar er zijn een paar mogelijke factoren aan te wijzen. Een belangrijke factor lijkt overvulling van de borst. De menselijke melkaanmaak is ingesteld op veelvuldige afname van kleine hoeveelheden melk tegelijk. Als de voedingen groter worden, zal er navenant meer melk worden aangemaakt. De menselijke borst is er niet op gemaakt om grote hoeveelheden melk op voorraad te hebben. Sommige borsten kunnen zich daar wel aan aanpassen of hebben van nature een groter dan gemiddelde opslagcapaciteit. Andere borsten hebben die flexibiliteit niet en als de grens van de opslagcapaciteit is bereikt zal het zaakje gaan overlopen. De druk wordt zo hoog dat de afsluiting van de tepel dat niet meer kan tegen houden en mogelijk veroorzaakt de inwendig oplopende druk ook een actieve toeschietreflex.

Een andere mogelijkheid is het dragen van zoogkompressen. Vrouwen kunnen makkelijk het idee krijgen dat zoogkompressen dragen een normaal onderdeel is van het ‘zogende moeder zijn’. Bij de min of meer normale lekkages in de eerste week, als vraag en aanbod nog op elkaar worden ingesteld, wordt al snel aangeraden een stevig passende beha te dragen met zoogkompressen. Het dragen van die inlegjes in de beha wordt al snel een gewoonte en men vergeet dat het maar een noodoplossing was. Dat blijven dragen kan op twee manieren effect hebben. Het kan de omvatting van de borst te stevig maken, waardoor er druk wordt uitgeoefend. Wanneer de borst maar een beetje gevuld raakt is die druk voldoende bij makkelijk kolvende moeders om de melk al te laten stromen.

Een ander punt van aandacht is de aanzuigende werking van een vochtig kompres in de beha. Je zou dat kunnen vergelijken met de watervoorziening voor de kamerplanten op vakantie. Je zet de planten op de grond rondom een tafeltje met daarop een bak water. Vanaf die waterbak lopen draden naar de potgrond van de planten eromheen. Door de aanzuigende werking van de draad en de vochtige aarde en de wet van de communicerende vaten wordt het water van de emmer naar de planten overgeheveld. Een wat vochtig zoogkompres (en dat wordt alleen al door transpiratie wat vochtig) trekt dan theoretisch het vocht uit de borst aan en de borst zal dus gaan lekken, het kompres vochtig maken en houden en meer aantrekking creëren.

Het voorkomen van onzindelijke borsten zou dus bestaan uit het fysiologisch voeden (of kolven) en het niet dragen van zoogkompressen. Wanneer dat laatste voor werkende moeders een eng idee lijkt, kunnen siliconen kompressen worden gebruikt. Die vangen geen vocht op, maar zorgen er, door het indrukken van de tepel, voor dat de deur op slot gaat (op de manier die hierboven wordt beschreven voor het stoppen van een toeschietreflex) en er geen melk kan lekken.

Lees ook: Incontinente borsten

2 gedachten over “Zindelijke borsten

  1. Zoogkompressen kunnen beter worden vergeleken met een maandverbandje dan met bovenstaand “aantrekkend melk-idee”.

    Een maandverband neemt het vocht op nadat het uit het lichaam komt/wordt afgestoten en de manier van opnemen zal niet dusdanig een “zuigkracht” hebben als het voorbeeld van “plant en draad”.

    Men zal meer te maken hebben met de brein stimulans van “het willen voeden van de/een baby”, “(seksuele) opwinding”, “hormonen”.

    Dit alles komt van “eigen ervaring”, gezien ik nu voor de vierde keer een zuigeling heb en een overproductie heb qua melk.

    Wanneer men pas bevallen is is het verschil het meeste te merken, en zelfs voor de bevalling kan men al lekkende tepels ervaren.

    Bloot lopen maakt het lekken niet minder en zwaartekracht doet ook zijn werk, leun je voorover dan kan het makkelijk voorkomen bij volle borsten dat deze beginnen te lekken.

    En zo zijn er meer factoren die kunnen spelen.

    Ik zou het dus vooral zetten op; hormonen, gevoelens, zwaartekracht.

    – Groet, Natasha –

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.