Geplaatst op Geef een reactie

Sparren

Ik was met een collega aan het sparren over het voedingsadvies dat een cliënte van haar voor haar zieke kindje had gekregen. Moeder, een ervaren borstvoedende moeder, had het advies gekregen kunstvoeding bij te geven aan haar onvoldoende groeiende kind met een aangeboren afwijking.

Toen moeder dat weigerde, kwam de dokter met het advies dan maar een calorieënverhoger door de afgekolfde melk te doen. Dit product, door onze nationale koemelkverwerker N* gefabriceerd, bestaat, zoals te lezen in de ingrediëntenlijst, volledig uit een mengsel van vetten en koolhydraten: gedroogde glucosesiroop, plantaardige olie (kokosolie, saffloerolie, canolaolie), en emulgator (citroenzure esters van mono- en diglyceriden van vetzuren). Het enige waar ik me een beetje in kan vinden is de kokosolie, hoewel ik die toch niet graag aan een kwetsbare kleine baby zou willen geven. En dat is het hele punt: ga je dit mengsel van grotendeels zeer dubieuze zetmelen en vetten in een kleine baby gieten, die bovendien ziek en dus extra kwetsbaar is? Collega en ik waren het dan ook helemaal eens met de twijfels van moeder over dit advies.

WHOgirl0-2In en andere context, maar ook een gesprek met collegae, stelde ik: ‘Theoretische basiskennis van anatomie en fysiologie zou een boel bakerpraatjes, verkeerde advisering en iatrogene ellende voorkomen.’ Iatrogene ellende: ziekte en lijden veroorzaakt door medisch (verpleegkundig, verloskundig, ..) handelen. Artsen, vooral gespecialiseerde artsen, weten heel veel over ziekte en vreselijk veel over ziekten in hun specifieke niche. Over hoe een gezond kind functioneert, over de fysiologie van de zuigeling en zijn voeding en gedrag weten ze hoegenaamd niets. De baby kreeg al meer van het vette deel van moeder’s melk. Dit leidde tot een lichte groei, maar onvoldoende. Door een aangeboren afwijking of ziekte heeft een kind meer voeding nodig, maar meer volume is vaak een probleem. De voeding moet dus rijker worden zonder in volume toe te nemen. Door het vettere deel van de melk te nemen bereik je dat. De melk bevat minder water, maar meer vet en meer van de in vet oplosbare vitamines en mogelijk een hogere concentratie beschermende stoffen. Dat laatste is vooral erg belangrijk voor een kind dat extra kwetsbaar is: die kan zich geen extra ziekte door infectie veroorloven en zijn afweersysteem draait toch al overuren voordat het goed en wel operabel is.

Wat je niet wilt bij zo’n kwetsbaar kleintje is hem iets geven dat enkel meer calorieën levert, maar geen bouwstenen voor groei en ontwikkeling, geen beschermende stoffen, maar wel lichaamsvreemde stoffen die een aanval plegen op zijn darmflora en zwaar te verteren zijn. En dat is wat de arts in bovengenoemd voorbeeld precies wilde gaan doen. En zeg nu zelf: het is niet erg wetenschappelijk om te denken dat als extra calorieën niet werken (de extra vette melk van moeder zelf) dat meer extra calorieën, en dan lege, zwaar te verteren calorieën, dat wel gaan doen. Die lege, lichaamsvreemde calorieën zullen uiteindelijk meer kosten om te verwerken en de schadelijke effecten te bestrijden, dan dat ze opleveren aan groeikracht.

Maar wat dan wel? De dokter moet verder denken. Als extra calorieën niet werken, dan werken nog meer extra calorieën ook niet. Dan moet eerst worden gekeken naar het waarom van de slechte groei (naast de aangeboren aandoening mogelijk ook voedselopnamestoornissen?) en naar het zo ver mogelijk verlagen van calorieën verlies. Ziek zijn kost veel extra calorieën en dat kan op korte termijn meestal niet worden verholpen. Wat wel kan worden verholpen is energieverlies door temperatuurregulatie en door stress. Een zo jong kind kan zichzelf nog niet goed op temperatuur houden. Kruiken en couveuses kunnen daarbij helpen, maar de beste pro-actieve thermostaat is zijn moeders (of vaders) lichaam. Kinderen in direct huidcontact met hun moeder blijven goed op temperatuur omdat de huid van de moeder plaatselijk reageert op de behoefte van  de baby door aanpassing van de temperatuur omhoog of omlaag.

Huidcontact mag ook bij papa
Huidcontact mag ook bij papa

Stress wordt in kleine baby’s voornamelijk veroorzaakt door alleen zijn en niet op de goede manier gevoed worden. Uit meerdere onderzoeken is gebleken dat kinderen die in een bedje of couveuse zijn versus in huidcontact met een ander mens, en kinderen die uit een fles drinken versus aan de borst op alle vitale functie ongunstiger scoren. Zij hebben een onregelmatiger hartslag en ademhaling, een lagere zuurstofsaturatie, een slechtere temperatuurregulatie en een verhoogde cortisolafgifte. Huilen verslechtert al die negatieve waardes. Dat wil je niet, vooral niet in een toch al extra kwetsbaar ziek kind. Daarom is de beste manier van behandelen, verzorgen en voeden van deze kindjes kangoeroemoederzorg (niet af en toe een uurtje buidelen, maar vrijwel volledig 24/7!) en volledig aan de borst voeden.
Aan de borst voeden zorgt er ook voor dat de baby zijn moeder koloniseert met zijn meest recent opgelopen ziekteverwekkers, zodat zijn moeder direct antistoffen kan aanmaken. Omdat de zieke baby weinig energie heeft en vaak meer voeding in een kleiner volume nodig heeft, wordt hij met het vette deel van zijn moeders melk in een hulpsysteem gevoed aan de gekolfde borst. Tussendoor mag hij uiteraard ook drinken zonder hulpset als hij even de troost of co-regulatie van zijn moeders borst nodig heeft.

Lees over dit thema ook Help! mijn kind krijgt niet genoeg te eten.

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.