Met borstvoeding geen beugelbekkie… . Als ik zo’n titel in mijn tijdlijn voorbij zie komen, kan ik niet anders dan er even gaan kijken, natuurlijk. Het blijkt ogenschijnlijk een pleidooi voor borstvoeding te zijn, maar is het net niet. De insteek is dat borstvoeding tegen van alles en nog wat beschermt.
Bron-artikel: Met borstvoeding geen beugelbekkie… . Titelafbeelding: Beugelbekkie
Alsof een beugelbekkie normaal is, maar dat je als moeder door borstvoeding te geven dat kunt voorkomen. Je doet extra je best, je geeft je kind een bonus. Die insteek wordt gesublimeerd door de laatste alinea: ”Dit gezegd hebbende, wil ik daar nog wel aan toevoegen dat het geven van borstvoeding niet ten koste van alles moet gaan. Als je het geprobeerd hebt en het wil niet lukken om wat voor reden dan ook (ik hoop dat je hierin wel voldoende steun hebt gehad/ gezocht), voel je niet schuldig! Met flesvoeding wordt jouw baby ook groot.” Ik kon natuurlijk onder het betreffende blog reageren, maar dan wordt wel een erg lange reactie, Daarom maar hier, waar ik alleen mijn eigen ruimte in beslag neem.
Je eigen ogen gebruiken heeft allerlei voordelen voor je functioneren. Mensen die ademhalen zorgen voor een betere ontwikkeling van de longen. Maar als het kijken je niet lukt (je hebt er natuurlijk alles aan gedaan om het wel te laten lukken) of als ademhalen pijnlijk is (ook al heb je andere technieken gebruikt) moet je je niet schuldig voelen. De vervangende lenzen en het zuurstofapparaat houden je ook in leven en daar kun je nog oud mee worden. Onzinnig? zeker weten. Net zo onzinnig als beweren dat borstvoeding allerlei voordelen heeft, maar dat je je niet schuldig hoeft te voelen als het je niet lukt.
Dat eeuwige uitgekauwde en onterecht aangepraat schuldgevoel. Door eerst van borstvoeding een bonus te maken waarvoor moeders kunnen kiezen om die hun kind te gunnen en vervolgens te vertellen dat het mogelijk is je schuldig te voelen als je die keuze niet maakt of denkt te kunnen maken, is een fool-proof recept om moeders zich schuldig te laten voelen. Het wordt een loodzwaar verhaal, net zo zwaar en onverbiddelijk als de verhalen van Fyodor Dostoevsky (de oorspronkelijke zwartgallig-russische schrijven van de roman waarop de film van bovenstaande afbeelding is gebaseerd). Met een lichtere insteek: ”Voel je niet schuldig” heeft net zo veel kans om uit te komen als ”Denk niet aan een paarse olifant”.
Borstvoeding is de biologische, medische en psychologische norm. Dat verbetert niks, dat is niet beter of gezonder of mooier of wat dan ook. Het ís gewoon. Net als ademhalen de manier is om je lichaam van zuurstof te voorzien en schadelijke gassen af te voeren; zoals je ene been zelfstandig na het andere been te verplaatsen de manier is om je voort te bewegen; en zoals een hap nemen, kauwen en doorslikken de manier is om je lichaam van voedsel te voorzien. Ademhalen heeft geen voordelen boven het meezeulen van een zuurstoffles (hoewel het bestaan van die dingen voor sommige mensen een levensreddende zegening is); lopen op je eigen benen heeft geen voordelen boven je verplaatsen met krukken of een rolstoel (hoewel die uitvindingen ervoor zorgen dat sommige mensen zelfstandig kunnen functioneren); eten door kauwen en doorslikken heeft geen voordelen boven sondevoeding (hoewel voor sommige mensen voedsel alleen op die manier naar binnen kan).
Dat gezegd zijnde, de kale informatie die in dit blog wordt gegeven is niet echt fout, alleen verkeerd verwoord. Drinken aan de borst maakt de mondholte niet beter, maar ondersteunt de natuurlijke ontwikkeling ervan. Zuigen aan een speen houdt de kaak en het gehemelte niet smal, maar maakt die smal door de eenzijdige druk. Bij de geboorte is het gehemelte als het goed is breed en licht gewelfd. Door drinken aan de borst gaat de ontwikkeling verder vanuit die basisvorm. Bij kinderen die in de baarmoeder al flink geduimd hebben kan de mondholte smaller en hoger zijn, dan wordt die door drinken aan de borst (en niet meer zuigen op duimen en spenen) gecorrigeerd. Zuigen aan spenen en op duimen verandert de vorm van kaken en gehemelte, waarbij de kromming van de kaak scherper wordt (de voortanden komen naar voren) en de welving van het gehemelte scherper en hoger wordt. Dit verkleint dan gelijk de inhoud van de neusholte, waardoor neusademhalen moeizamer wordt, met alle consequenties van dien.
De drinksequentie is niet helemaal correct weergegeven. De onderkaak komt tijdens het drinken iets naar voren, maar beweegt vervolgens niet heen en weer, maar op en neer. De tong maakt zich bij het aanhappen breed en tot een kommetje; tijdens het drinken duwt de tong achtereenvolgend in een vloeiende beweging van de punt tot de aanhechting achterin tegen de borst in de richting van het gehemelte; als het achterste deel die druk heeft gegeven, valt de hele tong omlaag, waardoor de mondholte groter wordt en een vacuüm creëert. De onderkaak zakt in die beweging ook iets. De massage zet aan tot een toeschietreflex en het vacuüm stuurt de melkstroom. De melk komt achteraan in de mond terecht. Daar bevinden zich sensors die bij een voldoende volume tot de slikreflex aanzetten. De kaak komt weer omhoog en de tong begint weer met de massage vanaf de tongpunt.
Het gebrek aan beugelbehoefte komt niet door training van het kaakgewricht, maar door een normale ontwikkeling van de kaken waarin voldoende plaats is voor het melkgebit en later het blijvende gebit.
En als je nu als moeder je stinkende best doet, maar op een of andere manier krijg je het niet functionerend? Dat is, net als niet zelf kunnen lopen, zien, horen of eten dikke pech, een rotstreek van het lot. Gelukkig zijn er allerlei oplossingen voor mensen bij wie de een of andere normale lichamelijke functie het niet doet. Melk van een andere moeder of uit een pak, een kopje, een aan-de-borst-hulpset, een fles, …, mogelijkheden te over.