Soms gaat borstvoeding niet zoals je je dat vooraf had voorgesteld. Daar kunnen allerlei oorzaken en redenen voor zijn, maar die zijn niet altijd en voor iedereen erg voor de hand liggend. Je deed immers alles precies zoals de zorgverleners je vertelden, precies zoals het in de boekjes stond.
Titelfoto: ”Moeder en zoon” mijn dochter en haar zoon, beiden ongeveer dezelfde leeftijd; eerste foto een dubbelportret van mij en mijn dochter, beiden onegeer uitgerekend van eht eerste kind en mijn moeder en haar moeder op de laatste foto.
Probleem is dat die boekjes en deskundigen niet altijd gelijk hebben. Die zijn niet altijd helemaal up-to-date. Dat kan komen doordat ze er in hun opleiding niets over leerden en nooit het goede hebben bijgeleerd. Of, in het geval van de boekjes, ze kunnen zijn geschreven door zorgverleners met dezelfde beperkingen of, erger, door schrijvers met een heel andere agenda dan jou je kind het beste te laten voeden en verzorgen.
Vooraf maak je je als aanstaande moeder voorstellingen over hoe het zal zijn als je eenmaal je kind in je armen en aan je borst hebt. Die voorstellingen zijn meestal redelijk rooskleurig romantisch. Vooraf zou je als aanstaande moeder op zoek moeten gaan naar goede informatie. De moeders en dochters hierboven en hieronder (vier generaties waarvan de sepia de eerste is en de moeder van de zoon bovenaan de jongste) leefden in heel verschillende tijden en hadden heel verschillende verwachtingen en voorstellingen. Hun lichamen en hun kinderen hadden allemaal dezelfde vooraf ingestelde verwachtingen. Het probleem zit hem grotendeels in de discrepantie tussen de cultureel-sociale verwachtingen en de lichamelijk-biologische.
Kinderen worden geboren in de verwachting dat ze vrijwel onbeperkte toegang tot een melkgevende borst zullen hebben en vrijwel onbeperkt in direct lichamelijk contact met een andere menselijke persoon bij voorkeur die met de melk, zullen zijn. Het lichaam van de moeder bouwt tijdens de zwangerschap de verwachting op dat er na de baring een kind zal zijn om de, op het maken en geven van melk voorbereide borsten, frequent van voornoemde melk te ontdoen en die verder dat proces zal doen voortzetten door vrijwel onbeperkt lichamelijk contact tussen beide lichamen. Zo simpel kan het leven zijn, op basis van de lichamelijke verwachtingen vooraf. Geef je de lichamen wat ze verwachten en het werk wordt als vanzelf gedaan. Wijk af van de verwachting en de kans is groot dat het stroef loopt, vast loopt of helemaal niet meer loopt.
Fysieke scheiding van moeder en kind na de geboorte en in de eerste levensfase van het kind is funest voor een soepel verlopen van die eerste levensfase. Dat gebrek aan soepelheid veroorzaakt allerlei gekraak en gepiep in latere fases, op zowel lichamelijk als geestelijk vlak. Het voorafje is het belangrijkste deel van de maaltijd. Het zet de toon en roept verwachtingen op of het doet het ergste vrezen.