My brest friend heet het ding. Nee, dat is geen typo, maar expres zo geschreven als samentrekking van breast en best. Mijn beste borstvriend dus, of zo, iets dergelijks dan toch.
Eerder verschenen in 2013 onder de titel Vriend
My brest friend heet het ding op de titelfoto. Nee, dat is geen typo, maar expres zo geschreven als samentrekking van breast en best. Mijn beste borstvriend dus, of zo, iets dergelijks dan toch.
De betere boezemvriend.
De toffe tietensteun.
De tedere taplap.
De moedige mamahanger.
Het tableau flappant.
O, mijn lieve vrienden, mijn associatieve brein draaf een beetje met me door, vrees ik. Wat niet wegneemt dat de naam echt is en hoort bij een kussen, een borstvoedingskussen. Ik ben toch al niet zo’n fan van borstvoedingskussens en ik blijk daarin onder collega’s en moeders niet alleen te staan. Een snelle rondvraag via Facebook liet zien dat speciale kussens vooral gewaardeerd worden in speciale omstandigheden, zoals spierziektes of in ruimtes waar geen goede stoelen zijn om lekker te zitten. Of om na de voeding even lekker gesteund te kunnen blijven liggen of hangen. Of tijdens de zwangerschap om in bed de buik te steunen of de spanning van het bekken of de rug af te halen.
Bij verder vragen naar dit specifieke kussen, kwamen de spraakwaters pas echt op gang. Over het geheel genomen vond het ding nog de meeste aanmoediging als laptoptafel voor personen met mobiliteitsproblemen. Op het punt van voeden met dit kussen kreeg het het voordeel van de twijfel, omdat het in elk geval een stevig oppervlak heeft, waar het kind niet in weg of vanaf zakt. De vormgeving met het hele ding om het hele lijf heen gebonden leverde echter hilarische reacties op, evenals de suggestie in het reclamefilmpje dat prehistorische moeders grote stenen zouden gebruiken om hun kind aan de borst te positioneren.
De consensus onder de collega’s was dat het streven is naar voeden zonder of met minimale aanwezigheid van hulpmiddelen. Natuurlijk, een moeder of een baby met een handicap, dat kunnen redenen zijn om wel met hulpmiddelen te werken. Maar in het overgrote deel van alle situaties, omstandigheden en soorten borstvoedingskoppels is voor het geven en nemen van borstvoeding een moeder nodig met tenminste één functionerende borst en een willige baby. Er zijn allerlei houdingen waarbij de baby helemaal niet hoeft te worden vastgehouden. In houdingen waar de baby wel steun nodig heeft, is het de moeder die die steun geeft en kan zij mogelijk een steuntje gebruiken om haar arm te dragen, haar rug te ontlasten of haar benen omhoog te brengen.
(Barry Lewis Testing Kitchen Gadgets).
Als het aanleggen voor moeder toch handiger gaat als ze rechtop zit, hoeft ze na het aanleggen niet zo te blijven zitten. Zorg voor het beginnen met voeden voor een plaats en eventueel hulpmiddelen om comfortabel te gaan zitten, zoals een bankkussentje, een voetenbankje en dergelijke. Ga recht op zitten. Maar wel met de onderrug al tegen de rugleuning aan, of met een steuntje in de onderrug. Leg de baby aan op de gewenste manier. Als de baby goed aanligt en drinkt, verplaats dan de armen zo, dat de baby comfortabel blijft liggen met de neus vrij en leun dan, met de baby stevig buik aan buik, achterover en breng gelijk de voeten omhoog en zet ze op een voetenbankje, een bierkrat, de poef of de salontafel. En weg is de noodzaak voor een kussen onder de baby.
Met een kind vond ik allerlei kussens ook ingewikkeld en zinloos. Maar met mijn tweeling die ik tegelijk voedde, ben ik groot fan geworden van dit tweelingvoedingskussen!
Voor een tweeling kan wat extra ondersteuning een goed hulpmiddel zijn.