Mok

Deze geit heet Mok. Ze is een karakter uit een boek dat ik aan schrijven ben. Mok figureert hier als prototype zoogdier. Ze illustreert ook de helft van de twee groepen waar ik de mensheid soms in verdeel: geiten en schapen.

Deze geit heet Mok. Ze is een karakter uit een boek dat ik (al jaren) aan schrijven ben. Dat boek heeft niets met borstvoeding te maken, het is zelfs een fictie boek in het genre fantasy, dus ik ga er hier verder niet op in. Mok figureert hier als prototype zoogdier. Ze illustreert ook de helft van de twee groepen waar ik de mensheid soms in verdeel: geiten en schapen. Geiten zijn leuke dieren. Ze hebben karakter. En hoewel genetisch voldoende verwant aan schapen om samen nageslacht voort te kunnen brengen, zijn het volkomen verschillenden karakters. Ik ga ervan uit dat een gaap (geitschaap) of scheit (schaapgeit) ernstige persoonlijkheidsstoornissen moet hebben met zulke conflicterende karaktergenen. Enfin mijn mensheidsindeling dus, schapen en geiten. Het beste beschrijf ik dat aldus:

”Een schaap en een geit liepen door een wei. Ze kwamen bij een hoog hek. ‘Ach, zei het schaap, ‘hier is het einde van de wei. Er staat een hek, wij kunnen niet verder.’ Ze boog haar kop en aanvaardde berustend haar grazende lot. De geit gunde haar vriendin nog geen halve blik waardig, maar richtte haar heldere gele ogen op het hek. ‘Ha,’ sprak zij. ‘Een hek, dat is mooi. Dat betekent dat er nog veel meer te ontdekken valt. Aan de andere kant van dat hek is natuurlijk veel lekkerder eten dan in deze saaie wei. Eens kijken, hoe gaan we dat aanpakken, …’ Al duwend en kijkend liep zij lang het hek heen en weer, stond er tegen op en binnen niet al te lange tijd had zij een doorgang gemaakt. Ze wurmde zich erdoor en zonder het schaap nog maar een enkele blik of gedachte te gunnen wrong zij zich erdoor, de wijde wereld vol uitdagingen en  mogelijkheden in.”

Ik ben een geit, dat is overduidelijk. Geiten zijn punks of anarchisten, in geen geval zijn zij conformisten. Geiten hebben diepgaande autoriteitsproblemen, ze laten zich niets gezeggen. Zelfs als je ze vastzet of opsluit zoeken ze naar wegen om hun vrijheid terug te krijgen. Als ze dat eens een pluk haar of een hoorn kost, so be it. Geloof me maar, ik heb in mijn hobby-huisveehoudersjaren vaak genoeg geiten uit buurtuinen moeten terughalen.

Ik wil moeders oproepen ook meer geit te worden. Zelfs vóór je moeder bent, als je nog in verwachting van moederschap bent, begin je daar best mee. Laat niet met je sollen. Kijk eens goed naar alle hekken die door beterweters op je weg worden gezet. Al die indicaties voor het beperken van jouw eigen keuzevrijheid over de manier waarop en de plaats waar jij jouw kind wilt krijgen. Wees geen schaap dat aanvaardend haar kop laat hangen, maar wees een geit en vind uit wat het is dat ze jou niet willen laten zien. Als je het eng vindt om dat te doen, verenig je dan met andere geiten en laat samen je stem horen. Meerdere geiten samen kunnen ook veel beter zo’n hek omver gooien.

Maar gooi geen hekken om voor de lol ervan alleen. Informeer je, weet waar je aan begint. Weet wat je opties zijn en wat van elke optie mogelijke positieve en negatieve consequenties zijn. Wantrouw elke zorgverlener die maar één optie open houdt. Er zijn vrijwel altijd minimaal twee opties, meestal meer. Als je gedreigd wordt met politie of kinderbescherming (dat gebeurt namelijk een enkele keer!) dreig dan terug met een advocaat. Dat wil je natuurlijk helemaal niet; je wilt gewoon op je eigen vredige manier je kind geboren laten worden.

Terug naar Mok, de geit als zoogdiervertegenwoordiger. Geiten zijn natuurlijk heel andere dieren dan mensen. Ze hebben een heel ingewikkeld spijsverteringssysteem dat ervoor zorgt dat zij kunnen leven van wat andere dieren nog niet eens gekauwd krijgen. Ze hebben hoeven en veel ondersoorten hebben hoorns. Hun zoog- en zorggedrag vertoont meer overeenkomsten. Weliswaar zijn geiten volgers en geen dragers, maar ze krijgen wel maar 1 of 2 jongen per keer. En waar bij dragers het kind voortdurende tegen moeder aanligt, huppelt het geitenkind rond zijn moeder. Beide kinderen drinken haast even vaak. Moeder mens en moeder geit doen ondertussen allebei hun eigen ding. Beide moeders leren door voorleven hun kinderen wat ze nodig hebben voor overleven en voor een goed leven. Het duurt niet lang voor een geitenkind haar hersens en hoorns leert gebruiken om hekken te omzeilen en het duurt niet lang voor het mensenkind leert haar hersens en sociale skills te gebruiken voor het bereiken van hetzelfde doel.