Geplaatst op Geef een reactie

Mag het een beetje meer zijn?

Mag het iets meer zijn

Mag het een beetje meer zijn? Is een vraag die je krijgt als je een stuk kaas of vlees besteld bij de ter zake kundige detailhandelaaar. Mijn kaasspecialist  (titelfoto) is erg goed in het schatten hoe groot het stuk moet zijn dat hij afsnijdt en hij hoeft die vraag vrijwel nooit te stellen.

Mijn ervaring met boodschappen doen is dat de vraag nooit is of het wel een beetje minder mag zijn, altijd of het iets meer mag zijn. Ik snap dat wel, de kaasboer of de slager verkopen graag iets meer en de klant zegt toch meestal dat het wel goed is zo. Maakt er een grapje over: ”Dan eet ik dat stukje wel eerst op” of zoiets.

Als lactatiekundige ga ik ook graag voor het extra stapje, voor het beetje meer. Ouders en kinderen kunnen dat vaak wel gebruiken, een extra rondje nadenken, of wat dieper graven naar een antwoord op een probleem. Veel van mijn cliënten hebben er al een rondje langs andere zorgverleners op zitten voor ze bij mij komen. Het zijn vaak geen heel voor de hand liggende problemen, of het zijn problemen die alleen maar groter zijn geworden door falende zorg in de vorm van niet-correcte adviezen en het niet zien van – voor mij – voor de hand liggende zaken. Ik moet dus wel mezelf vragen of het wel iets meer mag zijn, dat onderzoek van mij. Hoe ziet dat er uit?
(Op de foto zie je hoe ik eruit zie als ik een kindermondje onderzoek. Peuter brusjes zijn meestal zeer onder de indruk. Vroeger gebruikte ik een penlight, maar dan kwam ik handen tekort.)

Mijn LK onderzoeksgereedschap. De wattenstokjes zijn om de tong te liften, de stethoscoop om naar het slikken te luisteren. De loep voor als mijn leesbril onvoldoende is

Ik laat eerst moeder haar verhaal doen en vraag daarin door met W-vragen: wie, wat, waar, welke en de H-vragen hoe, hoe veel, hoe vaak, hoe lang en dergelijke. Ik bekijk het aanleggen en voeden en ik onderzoek het mondje van de baby en moeders borsten (indien van toepassing) en ondertussen kijk ik naar de baby als geheel, zijn houding en alertheid, bijvoorbeeld, en de interactie tussen moeder en kind. Tijdens het onderzoeken praat ik honderduit, vooral tegen de baby, en daarmee tegelijkertijd tegen de moeder. Ik vertel de baby wat ik doe, wat ik wil en wat ik denk. Ik vraag de baby ook of hij het goed vindt dat ik, met mijn ogen en mijn vingers, in zijn mond kijk, net als ik aan de moeder vraag of ze het goed vindt als ik haar borsten aanraak. Het is namelijk niet mijn gewoonte om ongevraagd bij andere mensen in hun mond rond te roeren met mijn vingers of in hun blote borsten te prikken en duwen.

Al kijkend en pratend en vragend en luisterend begin ik me een beeld te vormen van de situatie en meespelende factoren en begin met het maken van een differentiaal diagnose. Een differentiaal diagnose is een lijst van mogelijke diagnoses die zouden kunnen passen bij het beeld dat je je aan het vormen bent. Ik gebruik hiervoor bij mijn studenten graag het voorbeeld van Dr. House, een virtuele diagnosticus uit de gelijknamige TV serie. Ik hoor dat hij soms ook wordt gebruikt in medische opleidingen.

Hugh Laurie als Dr. Gregory House

Je maakt daarvoor eerst een lijst van alle symptomen en bijkomende factoren en bij elk daarvan maak je een lijst van mogelijke oorzaken. Vervolgens ga je strepen zetten door alle oorzaken waarbij (veel van) de andere symptomen niet passen of in tegenspraak zijn. Zo wordt de lijst van mogelijkheden steeds kleiner, tot er maar eentje of een paar overblijven. Dat is dus mijn ”beetje meer”.

Maar dan komt mijn grote vraag: waarom ben ik zo vaak de rommelopruimer, waarom vind ik allerlei dingen waar eerder geraadpleegde zorgverleners (artsen, verlos- en verpleegkundigen, kraamverzorgenden, maar soms ook lactatiekundigen) overheen keken? Vroegen zij soms niet of het een beetje meer mocht zijn, maar gingen zij voor ”een beetje minder” door bijvoorbeeld de differentiaal diagnose over te slaan? Of hadden zij last van oogkleppen en stokpaardjes?

Ik hoor vaak van moeders die (uiteindelijk en vaak ten einde raad) bij mij terechtkomen, dat zij van eerdere zorgverleners vreemde antwoorden en adviezen kregen. Antwoorden waarbij het leek of borstvoeding van alles de schuld is, kunstvoeding antwoorden op borstvoeding vragen, borstvoeding ondermijnende antwoorden en antwoorden die de borstvoeding vakkundig om zeep hielpen. Problemen met als antwoord een quick fix, zonder naar oorzaken te kijken, zoals bij problemen met spugen. Antwoorden, vaak van artsen, waarbij ik dan denk: maar dan wil je toch meer weten als dokter, dan wil je toch een oorzaak zoeken? En dan moet ik constateren dat niet iedere dokter een dr. House wil zijn. Moet ik concluderen als ze het wel best vinden, al die zeurende moeders over borstvoeding probleempjes. Dat ze eigenlijk liever zien dat die kinderen medicijnen slikken en/of kunstvoeding te eten krijgen.

Van mij mocht dat wel een beetje meer zijn. Van mij mochten zorgverleners eens wat vaker dat stapje extra doen, een beetje meer doorvragen en wat verder kijken dan hun neus lang is. En nu ik toch aan het uitdelen ben: Dat beetje meer zou eens wat minder uit de koker van de farmaceutische en zuigelingenvoeding industrie mogen komen. Dat mocht wel een een paar onsjes minder zijn.

[/av_textblock]
[/av_one_half]

[av_one_half min_height=” vertical_alignment=” space=” custom_margin=” margin=’0px’ padding=’0px’ border=” border_color=” radius=’0px’ background_color=” src=” background_position=’top left’ background_repeat=’no-repeat’ animation=” mobile_breaking=” mobile_display=”]
[av_textblock size=” font_color=” color=” av-medium-font-size=” av-small-font-size=” av-mini-font-size=” admin_preview_bg=”]
Steun eurolac.net en koop je BOL.com artikelen via een link op deze site. Van elke aankoop die jij doet via een link op eurolac.net krijg ik een paar centen. Op die manier help je de site en de informatie erop gratis beschikbaar te blijven, zonder die irritante reclames over de hele site. In de zijbalk vind je ook wat links naar boeken die ik lees en las en boeken die ik je aanbeveel rondom de thema’s op deze site. Met de knop hiernaast ga je naar de boekenwinkel van Bol en kun je lekker zelf gaan shoppen.

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.