Geplaatst op Geef een reactie

Code

Code

Wereldwijd overlijden jaarlijks bijna een miljoen kinderen onnodig. De WHO Code is er om dit te vermijden en kinderen te beschermen. 
Gisteren (nu ja, een aantal jaar geleden toen dit blog voor het eerst verscheen in 2014) hield ik mij samen met een zaaltje vol borstvoeding vrijwilligers, vroedvrouwen en lactatiekundigen bezig met ‘’De Code’’.

‘’De Code’’ is de dagelijks naam voor ingewijden voor de ‘’Internationale gedragscode voor het marketen van vervangingsmiddelen voor moedermelk’’. En een beetje over de wetgeving naar aanleiding van die Code. Complexe materie is dat, die vaak ook verkeerd wordt opgevat en geïnterpreteerd. In meerdere blogs (het oude en het nieuwe) heb ik al aandacht besteed aan de Code, vanuit verschillende invalshoeken.
Op Facebook verzeil ik regelmatig in discussies over de code, zoals bijvoorbeeld wanneer iemand zich afvraagt wat het idee is achter het verbieden om nummer 1 zuigelingenvoeding af te prijzen (bijvoorbeeld wegens de naderende uiterste verkoopdatum). Was dat soms om moeders die kunstvoeding verkozen te straffen? ”Ja, natuurlijk is dat om moeders te straffen”, was de eerste reactie van een lezer, uiteraard met een tong zeer stevig in de wang geplant.

Uiteraard is pesten en straffen van moeders niet het doel van de Code en de erdoor geïnspireerde wetgeving. Het enige doel is beschermen van kinderen.

Wereldwijd overlijden jaarlijks bijna een miljoen kinderen die hadden kunnen leven als ze borstvoeding hadden gekregen. Uiteraard kunnen kinderen die borstvoeding krijgen ook ziek worden, erg ziek worden en zelfs overlijden. Maar de kans daarop is een stuk groter als ze geen of weinig borstvoeding krijgen. Die risico’s van geen borstvoeding zijn in Derde Wereldlanden uiteraard groter, maar ook in rijke, westerse landen overlijden jaarlijks enkele tientallen kinderen (meer dan aan wiegendood en vergelijkbaar met de aantallen dodelijke slachtoffers van verwaarlozing en mishandeling) simpel omdat ze geen borstvoeding kregen. Kinderen die geen borstvoeding krijgen lopen meer risico op het krijgen van allerlei infecties en andere ziekten en als ze ziek worden hebben ze een grotere kans op een slechte afloop..

Vertel ik dit nu om moeders die geen borstvoeding gaven te straffen en ze zich slecht te laten voelen? Nee, natuurlijk niet, ik leg hier slechts feiten neer en ik zou graag zien dat dat ertoe bijdraagt dat mensen zich goed laten informeren en goed nadenken wanneer ze kiezen hoe ze hun kind gaan voeden en verzorgen. En om zorgverleners nog eens te laten nadenken voor ze adviezen geven die de borstvoeding om zeep helpen. En als dan, ondanks goede voornemens en goede begeleiding, toch borstvoeding geven niet werkt, dan kan als eerste worden geadviseerd om op donormelk over te gaan, vooraleer aan kunstvoeding te beginnen.

De prognoses voor het kind zijn met gedoneerde menselijke melk beter dan met kunstvoeding..

De menselijke code, het DNA, voorziet in een bepaalde manier van verzorgen en voeden om een goed begin te geven met de beste kansen voor gezond overleven en gunstige ontwikkeling van het kind. Die in het DNA gecodeerde informatie vertelt dat een mensenkind dicht bij een ander mens moet zijn, bij voorkeur de moeder, en dat hij heel vaak een klein beetje van haar melk te drinken moet krijgen. Als hieraan niet kan worden voldaan is de melk van een andere mensenmoeder het meest geschikte vervangingsmiddel, en pas als dat om een of andere reden niet voorhanden is, kan aan de melk van een andere dierenmoeder worden gedacht. Omdat die melk van andere dieren niet de juiste code heeft, moet daaraan worden geknutseld om het minder ongeschikt te maken.

De Code is er om zo veel mogelijk kinderen te laten krijgen waarop hun genetische code hen recht geeft: melk van hun eigen moeder of op zijn minst van een andere mensenmoeder. De aanbieders van vervangingsmiddelen daarvan hebben als doel geld te verdienen. Weersta de verleiding te denken dat zij iets anders in gedachten hebben dan de gezondheid en gunstige ontwikkeling van hun eigen portemonnee en die van hun aandeelhouders.

De Code heeft eigenlijk vrij weinig boodschap aan wat ouders leuk vinden of waar ze zich mogelijk door aangevallen voelen, maar wel aan waar kinderen recht op hebben.

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.